Donmuş bir kış günü evren yıldız kaynıyordu,
Her yıldız gelinlik giymiş dünyada,
Varlığını kanıtlarcasına kendi resmini kazıyordu.
Ayak seslerim ayak seslerimi çağırıyordu.
Yürüdüm,yürüdüm......
Yürüdükçe ve düşündükçe,
Evrenin içinde KAYBOLDUM! ! ! ! ! ......
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Varlığını kanıtlarcasına kendi resmini kazıyordu.
Ayak seslerim ayak seslerimi çağırıyordu.
çok kıymetli abimin anlam derinliği kokan usta kaleminden dökülen bu özgün şiire tam puanla candan tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta