Acı dolu aşkımla yazdığım bu cümlelerin sonu da gelmiş
Hece hece azalan kafiyelerimin eceli de sensin
Bugün bittin ve gidiyorsun
Git!
Kalsaydın eğer yarında gidecektin…
Bu yüzden GİDEBİLİRSİN!
Her köşesinde bir çığlık
Belki sevinç belki hüzün
Çocukların bir bakışı
Etmez bir dünya
Kovanın içinde bir su, deniz
Hani seviyordum ya birini deli gibi
Hadi İstanbul;
Beni alsan şimdi yanına
Sımsıkı sarsan bir daha bırakmasan
Hep bir masal anlatsan bana
“Biz varmışız” “kimse yokmuş” gibi
Gülmeyi bebeğe bıraktım
Üzülmeyi Beşiktaş da sakladım hıçkıra hıçkıra
Aşkımı değil de, çaresizlik düştü gözümden
Taksim kadar kalabalık;
Her türlü insanların olduğu Kadıköy gibi
Sana da farklı gelmiyor mu?
Eskideki o anlamlı satırlar
Sende düşünüyor musun?
Neden böyle oldu birden bire
Hangi borcumuzu ödemedik arda kalan
Bir sıcaklık istiyorum
İsterim ki gülüşünle ısıt içimi
Gündüz mü dedim
Bir şarkı bulmalısın bizi anlatan
Her kelimesinde sen olan
Yürümelisin sokaklarda hızlı hızlı
Dudağımın izini silme yanağından
Kalbinde derin yaralar bıraksın Adı’m
Ben senle mutluyum
Gerisi hep arkada kalsın…
Nasıl korkmuştur acaba?
Akacak yaş kalmamıştır gözlerinde
Neden kadınım demiş midir kendine?
Kurtulmak için dua etmiş midir Allah'a
Yalvarmış mıdır? çabuk bitsin bu işkence diye
O bağırdığında çığlık çığlığa annesinin canı çok yanmış mıdır?
Zorla güzellik olmaz derler…
Güzellikten başka her şey olur.
Bakış açısına göre değişti zaman
Güzellik istiyorsa insan
Önce güzel bakmayı öğrenmeli…
Kalbini iyileştirmeli
Hızlanmışım hayatta
Kalbim çarpıyor hızlı
Bulutların üstünde koşuyorum
Karbeyazım’a yetişmeye çalışıyorum.
Boş bir sayfa üstüne çiziyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!