Seviyorum dedim işte
Dibine vura vura cehennemin
Sözünde durana kadar
Gitmiyorum dedim şimdi…
Yürüyorum,
Etrafımda insan kalabalıklığı var.
Benden çok düşünüyorlar beni
Konuşuyorlar hem de çok konuşuyorlar
Aldırmıyorum!
Düştüğümü görürlerse sevinirler
Doya doya yaşa hayatını
Üzülse de insan
Korkmamalı bu hayattan
Çabuk gelir zaman ya yarın yada bugün
Doya doya yaşa hayatını
Kim biliyor ki sen bilesin
Bazen yalnızlık iyi
Gerekirse çok iyi
Kimse bir şey bilmiyor sende; hiç bir şey bilme
Düşünmeye zaman arıyorum
Bugün misafir oldu bana
Eskiden biri vardı;
Tam şurada
Onu arar gibi oldum bugün
Nerdeyse artık
Eskisi gibi olsun şayet!
Ben hep eskisi gibi
Tamda şimdi şuanda
Bir his vardı kalbime
Bekleyiş içinde durdu saat
Hiç bir şeyden habersiz, devam ediyor hayat
Belki bugün son... belki de yarın
Uyuma gözlerim bekle sabahı
Bir İstanbul’la başladı her şey
Gözlerimi açtığımda buradaydım
Çok farklıydı insanlar
Gözlerinden anlaşılıyordu; Yalancıydılar
Hep saatte uyudum
Ne zaman mutlu olmaya kalksam;
Otur diyor yalnızlığım otur.
Yine zarar verebilirsin sevdiklerine
Bekle ki onlar gelsin yanına
Yanımda ol
Bari sen yapma bunu
Ben küsmüştüm hayata
Umutlarımın hepsi teker teker kaybolmuştu
Derin suların ardında
Sen çıktın ya karşıma
Boş bir sayfayı ezip çöpe atmak istemem
Veda etmek istemem kendime
Yaptıklarımı unutamam
Daha yolumuz var dünyada
Karanlık gece de korkmak yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!