Esma Özdemir Şiirleri - Şair Esma Özdemir

bir yağmur yağsa
silse gözyaşlarımı
silse tüm dünyayı;
ikimiz kalsak...

bir güneş doğsa

Geçti ahiri ömrüm
Seneler söze geldi
Eridi tüm iklimler
Mevsimler güze geldi

Aktı figan dereler

Seni gafilce bir duyguyla seviyorum!
Gözlerim sensiz dünyalara kapalı;
Kendi çukurunun derinliklerinde
Seni arıyor...

Aklım, hergün senin hamurunla

kutlu zamanlardan biriydi;
elinde bir deste umut yine
aylardan Ramazan…

yıllar sonra
bir iftar vakti

eğer isterse insan
yaşarken de görebilir

fakat
bu tamamen bir şans ya da
büsbütün şanssızlık da olabilir…

Kış geldi...
Kurtlar sıraya dizildi
Fakat
Ne sürü var ortalıkta
Ne zağar
Ne de yalancı çoban!

Ne yağmurlar biriktirmiştim
Göllerimde
Ne ırmaklar, senin için!
Ne iklimler getirmiştim peş peşe
Ne rüzgârlar, beyaz bulutlar eşliğinde!

Biryerde kalırsın bazen
Yaşamakla ölmek arası, biryerde.!
Ya bir uçurum
Ya da bir yokuştan aşağı...
Ne farkeder?
Taksime düşer yolun...

Herşeyidir
Bir erkeğin pantolon cepleri…
En kıymetli hazineleri
Ve sesli.. ve sessiz…
Bütün malzemeleri
Ceplerinde gizli…

Yazar değilim, yazabilirim
Ressam değilim, çizebilirim
Şair değilim, coşabilirim
Alim değilim, bilebilirim
Ayağım yerde iken uçabilirim
Uçmaktan kastım; gidebilirim