Esma Özdemir Şiirleri - Şair Esma Özdemir

Herkes sevdiği işi yapıyor aslında
Sanat seven, sanat yapıyor
Kitap seven kitap alıyor

Müzik seven müzisyen oluyor
Dinleyici yok hesapta...

Gözü kara
Gönlü aktır
Memleketim insanının
Kalbi altın yaldızlı…

Her biri bir Gazi Osman Paşa

Sen üzüldüğünde
Bilseydin;
Bir ağaç eğecek dalını;
Dökecek yeşilini, alını.
Bir güvercin vurulacak;
Bir serçe sapana kaptıracak kanadını...

Dünyanın nasıl döndüğünü biliyorum
Bir dünya etse de bilmediklerim
Herkesin ayrı bir dünyası var; biliyorum...

Her dünyanın da ayrı bir kalbi vardır;
Bütün kalpler birbirinden farklı atar;

gölgesi kadar büyür insan en çok
gölgesi kadar kısalır.
gölgesi kadar çoğalır dünyada
gölgesi kadar artar, azalır
gölgelerse sadece ışıkta yaşarlar
her insanın ancak gölgesi kadar hükmü vardır.

bugün
erdemlerimi uyuttum
mavi cıngıllı beşikte...
ninniler söyledim
uydum ninnilerime.

sana bakıyorum uzaktan
bir yıldıza bakar gibi

karanlığın ortasında
gözlerini görüyorum

hep susmak geliyor
içimden
susmak,
ta ki bir çocuk
ağlayana dek
açlıktan

Hey! Çocuklar
Gelsenize!
Kese kâğıdı içinde
Yersiniz diye, öfkeden
Patlamış mısır yaptım
Her birinize!

Hey Amerika!
Fatihin Yedi Tepeli İstanbulu’ndan
sesleniyorum sana;
Yıkıntılarından topladığım sözcüklerden
uzun menzilli bir füze gönderiyorum kulağına!