Esma Özdemir Şiirleri - Şair Esma Özdemir

onlarca şiir yazdım uğruna
onlarca türkü yaktım
döktüm patikalarda...
biliyorsun
yâr küremin ekseninde dönen
gezegenleri!

korkaksın sen korkak!
yaşayamazsın
korkulara sığınarak!

korkaksın sen
korkarak

Derin vadiler açılır gözlerinde
Yanar döner kendi etrafında
Işığı silme korkudan...

Büyür gitgide bir volkan gibi
Uçurumlar yükselir içinde

Şiir yazmak için
Kendini paralamana
Gerek yoktur şekerim!
Zaten, yaşıyorsa içinde
Şair, denen o pir;
Bir seslensen yeter,

Şu fâni dünyadan göçüp gidersem
Ruhumu göklere salıversinler
Ay, hilâl olup da hüznü çökünce;
Bir Yıldız, önünde vardı, desinler!

Tabutumu al bayrağa sarsınlar

gerçek dost
ihanetin ortasında bile
sana sırtını dönmeyendir.

yükselirken bütün harıyla
gitgide

Herşeyini iste bir insandan
Herşeyini al;
Öyle ki varını- yoğunu
Bütün servetini al!

Sırtından ceketini

Ay paresi, can paresi, nur paresi
Kar tanesi, kor tanesi, çiğ tanesi
Gül perisi, su perisi, iyilik perisi
Bahtın açık, yolun aydınlık olsun!

İçinde, sevgiyle sarılmış

çektim kalbimden
elimi taşa koydum
bir dalga tuzuyla yaladı ...
tırnaklarım kurudu

çektim tenimden

Karayı ve karanlığı örten
Bir kış masalıdır şiir, üstadım,
Beyaza, temizliğe, saflığa hayrandır!
Ona göre, pamuk pamuk
Gökyüzünden dökülen
Bütün insanlık için,