Ertan Hurmanlı Şiirleri - Şair Ertan Hur ...

Al sevgimi, taşıyamadığın kalbinde bırak
Bir gün benden çok senin ona ihtiyacın olacak

Salaş bir yangının közünde kül ettin kendini
Gönül kim, kimsesiz kalemi kırıldı sözlerin
Aynası yok, tarifinde izahı yaşanmışlığın

Ara ki bulasın
Bulamıyorsan ne âlâ
Su bulanır aradıkça
Susuz kalırsın aşka
Ne arıyorsun?
Sende olanı mı, olmayanı mı?

Gerçek aşk, zor olandır
Gerçek sevgili, sevdiğine sahip çıkandır
Gerçek sevgi, sen ölsen bile seni yaşatandır
Aslı yok diyenin yarası derindir
Yara aslından, ilacı sevgidendir
Gönül gözüyle kör olanın muradı

Asaletin ruhunda
Engeller yok sayamaz varlığını
Sensin engellere engel olan
Ve hiç kimse, senden başka
Değer biçemez değerine

Aşk yormaz, yorulur...
Aşk, kırda aç gezer
Kıraçtır, susuzdur toprağı
Uykusunda olmayan sabahların,
güneşinde filizlenen ümitlerinde
Yemyeşil bir denizdir, içine sığdıramadığın hayallerinde

Aşkın rengi mavi
Kanatlanıp uçmak gibi
Rengi değildir gözlerin,
Kaybolmaktır derinlerinde
Gök mavisi yüreğin...

Ay aydınlığa hasretken, ışığı taşır gözlerin
Mehtaba karşı yakamozlar, kıskanır seni
Tek başına tutunamadığın dalın gölgesindesin
İmkansızın cehenneminde, cennetim sensin

Adını koyamadım senin, üzgünüm

Beklemek zor kararsız kaldığında
Beklentinin içinde sen varsan
Ne ayağına gelir ne de uzağına düşer
Elbet gelir, yanlız düşünmediğinde,
İstemediğinde ve artık beklemediğinde
Öyle ki yakında bile olsa vazgeçtiğinde...

Ben sana sürgün, sen bana tutsak
Mesafeler mi yakın oldukça uzayacak
Söyle beni şimdi sende kim tutacak?
Ay tutulsa gözlerin, hasreti benden bilecek

Beni arasan da bulamazsın

Bilemedim, bildikçe unuttum
Gitmeden geldim, bilmeden sevdim
Tanımaya ne vaktim oldu ne de beklentim
Bittiginde anladım kimseyi bilmediğimi

Yetmedi, yetişemedim kimseye