Mutluluğu sen verdin.
Sen de tattım âşk’ı ben.
Aydınlandı şu dünyam
Gözlerine bakarken.
Elem, keder, ıstırap
Yolları engel diye,
Aramıza sen koydun.
Yalvardım hep,gel diye.
Ne dinledin,ne duydun.
Birazcık mutluluğu,
Geçip giden yılları
Geri getiremezsin.
Kâlbim bir kez kırıldı
Tamir de edemezsin.
Sen âşk’ımı öldürdün
Bu hâllere düştüğüm
O vefasız yüzünden
Görülmüş mü güldüğüm
Kurtulupta hüzünden.
Kavuşması ne mümkün
Aramızda öyle engeller var ki,
Onları aşmaya gücümüz yetmez.
Unut beni artık,sil o gönlünden,
Zaman denilen şey,hata affetmez.
Sende suçlu idin benim ki kadar,
Ne kadar istesen de,
Kaçamazsın mazinden.
Bulur seni her yerde,
Gelip senin peşinden.
Edemezsin tek bir söz,
Ne zaman göz göze gelsek seninle,
İçimden bir şeyler kopartıyorsun.
Yüreğim eziktir senin sevginle,
Ömrümü git gide karartıyorsun.
Yıllardır sır gibi aşkın gönlümde,
Geçmişe akıpta giderken zaman,
Maziye kalıyor en güzel günler.
Çaresiz kalıpta ağlıyor insan,
Kâlplerde kanayan yaradır izler.
Maziye şöyle bir hayâlle dalıp
Acılarla geçiyor,
Sen olmadan bu yıllar.
Gözlerimde hayâlin,
Gönlümde hasretin var.
Elem,keder doldurdu,
Senelerin gücü yetmez
Koparmaya seni benden
Gönlümdeki aşk biter mi
Can bedeni terk etmeden.
Sen evrensin,ben gezegen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!