Erman Ulusoy Şiirleri - Şair Erman Ulusoy

Yıktın gönül köprüsünü,
Geçit vermez artık yıllar.
Pişman oldum desen bile,
Sanma ki bir önemi var...

Acı, tatlı hatıranla,

Aklımıza gelmezdi
Ayrılık olacağı;
Bu sevda çiçeğinin,
Gün gelip solacağı.

Ne oldu ki bir anda

Geri dönmek için henüz geç değil
Ne olur bir fırsat daha ver bana
Senden başkasını sevmez bu gönül
Bırakma aşkımı öksüz ardında

Gözlerimden akan bak şu yaşlara

Yıllardır yaşadım bu hasret ile
Dünyam bir cehennem, ben yanıyorum.
Gör artık hâlimi, beni bir dinle,
Yeter bu küskünlük, yalvarıyorum…

Hataları bana yüklesen bile,

Masamda anılar dem tutar iken,
Bir hoşum bu akşam sarhoşluğumla.
Sözcükler yetersiz konuşmak için,
Kayboldum zamanın bir boşluğunda.

Bir girdap içine düşmüşüm sanki

Can evimden yaraladın,
Hiç farkına varamadın,
Ne hâldeyim bir sorsaydın...
Bir kerecik aramadın.

Kaybetmeyim seni diye,

Her nerede isen bilmiyorum ben
Yıllardır uzakta oldum hep senden
Bu şarkıyı yazdım aşkımız için
Beni hatırlarsın bunu dinlerken.

Eğer duyar isen günün birinde

Her nereye baksam orada varsın
Hayâllerimde sen,benle yaşarsın.
Biraz seviyorsan beni anlarsın
Hasretine kâlbim nasıl dayansın.

Bekliyorum seni gelmek istersen

Can dedik mi severiz biz,
Can dediğin kalıcı değil.
Hak yolunda gideriz biz,
Gittiğimiz yol yılıcı değil.

Garip neyler zevk-i sefayı.

Bu kaderin yazısını
Hangi kuvvet silebilir
Ayrılığın acısını
Hasret çeken bilebilir.

Kavuşmak bir yalan ise