Seni el koynunda düşünmek bile,
İnan dokunuyor benim kanıma.
Nasıl çekilir bu azaplı çile?
Artık hiç istemem,gelme yanıma.
Dün daha benimdin,şimdi el oldun.
Hayatımın hatası,
Seni sevmekle oldu,
Söz anlamaz bu kalbim,
Nerden sana tutuldu?
Ruhumda fırtınalar,
Ne sen geri gelirsin,
Ne de geçen seneler.
Hepsi bir hayâl oldu,
Keşke geri dönseler...
Figanımı duymuyor,
Sen güzeller güzeli, nadide açan çiçek,
Gönül bahçem seninle, ömrümce şenlenecek.
Dilerim son bulmasın, tükenmesin bu istek,
Her nefes alışımda, âşk'ın dile gelecek.
Senden önce kimseye ben gönlümü vermedim,
Saçları kumraldı,upuzundu,lüle lüle idi.
Yüreği kan ağlasa da,hiç kimselere belli etmez,
Yeşil gözleri ışıl ışıl parlar ve yüzü daima gülerdi.
Gülerdi ama,niçin güldüğünü kimse bilmezdi.
Bir umutsuzluğun çıkmazında kıvranıyordu,Annali.
Sevgilim,ruhumda hayâlin yatar
Ayrılık sinemi od gibi yakar
Rüya mı,yoksa gerçek mi bilmem
Birşey anlatmak ister gibi aynalar.
Günler geçiyor,ömür bitiyor
Kavuşmak istedim her zaman sana
Arada engeller vardı sevdiğim.
Sensiz bunca zaman yaşadım ama
Nefesti sadece,alıp verdiğim.
Gönlümü dağlayan kordan ateştin
Ayrılığın verdiği
Dayanılmaz bir acı.
Şunu bil ki bir tanem
Sensin bunun ilacı
Senden ayrı kalınca
Ayrılıklar değil mi
Belimizi hep büken.
İçimizden sevgiyi
Bizden alıp götüren.
Unuttuk biz gülmeyi
Sen şimdi geçmiş zamanla birlikte,
Birgün yaprakları sararacak bu defterde kaldın.
Üstüne milyonlarca,dize dize şiirler söylesem de,
Sen,o gün ki dem için,masam da meze kaldın.
İnkâr etmiyorum,halâ seviyorum seni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!