Bu akşam da hasretinden efkâr düştü şu gönlüme,
Baktım gönül penceremden, mazi de kalan günlere.
Hüzün sardı her bir yanı, hayalin geldi gözüme,
Keşke mümkün olsa idi, kavuşmamız son bir kere
Zaman ilaçtır derlerdi, bu derde fayda etmedi,
Keşke rüya olsaydı yaşanılan bu günler,
Uyanınca uykudan her şey sona ererdi…
Gönlüm elemle dolu kalbim acıyla inler,
Keşke rüya olsaydı acım tezden dinerdi…
Yazık ki hepsi gerçek artık yoksun yanımda,
Kim demiş ki; kavuşmamız,
Hayal olup kalacakmış?
Kavuşulmayan âşk gibi,
Mazide yer alacakmış…
Kem bakışlar böyle ister,
Kaçan zaman ele geçmez,
Bekleme hiç gelir diye.
Ona zaten ömür yetmez,
Küsmek olmaz ki feleğe.
Hayallerden ümidi kes,
Kirpiklerin ıslanmış, belli ki ağlamışsın,
Vefa bilmez birine, hâlâ bel bağlamışsın.
Sil at artık kalbinden, anma onun adını,
Sen burada ağlarken, duymuyor feryadını.
Ömür geçip bitiyor, yaklaşıyorsun sona,
Gülşenden gül derledim,
Bir kıza bir gül verdim
Yârin haberi olmuş,
Yoluna güller serdim…
Kıskandı yâr kıskandı,
Yaşadığımız o güzel günleri
Unuturum dersem yalan söylerim
Ruhumdan silinmez durur izleri
İnan o günleri hâlâ özlerim
Kavuşmak bir hayal, sen bir serap'sın
KÂLBİMDE ACI VAR, GÖNLÜMDE FIRTINA
KÂLBİMDE ACI VAR, GÖNLÜMDE FIRTINA
KATILMIŞ GİDİYORUM ÂŞIKLAR KERVANINA
KARŞILIKSIZ BİR ÂŞKTAN MECNUNA ÇIKTI ADIM
Kâlbimde çok derinde, kanayan bir yara var
Kapanmadı nedense, geçip gittiler yıllar.
Zaman ilaç diyordum, bir çare bulmadılar,
Oysa benden neleri, habersizce çaldılar.
Maziyi andığımda, kâlbimi sızı kaplar
Kalbimdeki bu yangını, kim nereden görecek yâr?
Ateş yanmayan bir yerden hiç böyle duman mı çıkar?
Gönül bahçem zaten talan, içerimde fırtınalar,
Bölük pörçük oldu gayrı, silinmek de hatıralar
Kuru bir yaprak misali, savurdular ikimizi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!