Erken Davet Şiiri - Yorumlar

güzel bir şiir okudum kutlarım

Şiirinizi beğenerek okudum.

Ruhum sensiz koca bir boşlukta gibi mesajı var bu şiirde.

Tebrik ederim.

Yüreğinize sağlık.

Şiirlere en çok konu olan bir olgudur özlem kavuşunca eriyip yok oluverir oysa bu öylemi yitirilen bir yavrunun adıysa özlem hayata bir merhaba bile diyemeden veda ettiyse sevenlerinden o ÖZLEM bitermi bırakıp gittiği yüreklerden . Nice Özlemler yokolup gidiyor arkalarında bir çok acılar bırakarak . Yüreklerin köz gibi yandığı anların şiiriydi okuduğum yürek sesiniz daim ilhamınız bol olsun.

tebrikler çok güzel kutlarım Serpil hanım..

Acının en katmerlisi, en ağırı... Hayat kimilerine ağlarını daha küçük yaşlarında örmeye başlıyor ve hep peşin sıra...
En zoru da küçük bedenlere sığmayan yakışmayan ölümler...
Yüreklerin burkulduğu, insanın ne kadar çaresiz ve aciz olduğu zamanın hiçliğinde yittiği zamanlar...
Bu şiirde öylesi zamanların sesiydi, nefesiydi...
Çok güzeldi ve sonsuz Kutluyorum Serpil Hanım... Selam ve Saygımla...++

Melek olarak dünyaya gelmiş, 'kirlenmeden' melek olarak gitmiş!.........

En çok çocuk ölümleri üzer insanı......... Sanki güzel şeyler yaşatacağımızın garantisi varmış gibi.... Ama hep umut var ya içimizde..........

'Belki onlar için daha iyi olur' diye onların yaşamalarını istemek.......... bütün çaba bunun adına.....

İç acısı bir yaşanmamış 'hayatın bitişi' öyküsü.....

Hüzünlü şiirinizi ve duygulu yüreğinizi kutlarım Serpil Hanım.......... Sevgilerimle........

Paylaşım için de size teşekkür ederim Mustafa Bey........... Saygılarımla.......

Her ölüm erkendir aslında. Kimi tomurcuk, kimi çiçek, kimi meyve iken düşer torağa. Kimi de kuru bir ağaç olunca.

Şiirdeki ölümün en acı yanı, ana baba sevgisini tatmadan, hayattan hevesini almadan,bir gün yüzü görmeden, yüzü gülmeden gitmek. İnsanın mücadele için bir nedeni olmalı. hayata tutunmak için...Umarım kurgudır.

DERİN BİR HÜZÜNLE OKUDUM. İÇİM PARÇALANDI SERPİL' CİĞİM.

KUTLARIM YÜREKTEN.SEVGİMLE...

Offf offf dedirttiniz bana, hele de şiirin hikayesini okuyunca daha da etkilendim. Ben çocuk yuvasında çalışmayı çok düşünüyorum ama yüreğim kaldırmayacak bazı şeyleri görmeye ondan korkuyorum.. Bazen evde yalnızken orda ana baba sıcağı görmemiş yavrular için ağlarım.. Keşke hepsi mutlu olabilse..

'ÖZLEM..'
Ne güzel bir ad.
Ama işte neyi, kimi özleyecek? Var mı hayatında birileri.. Ana, baba gibi.. Abi, kardeş gibi.. Ya da sokağında, mahallesinde 'bir küçük sevdiği..?'
Adının anlamını bilemeden.. Yaşamın özlenecek yanlarından nasibini almadan gitmek, ölüme yenilmek.. Neyi özlemektir bu!

Ya Rab!
Katlanacağımız kadar olsun acı. Bedenimizin ve ruhumuzun kaldıracağı kadar olsun!
Rızasız, habersiz geldiği dünyayı göremeden, gülemeden, oynayamadan, daha doyamadan ölümle, hastalıklarla, kıtlıkla, açlıkla sınama çocukları...

İçim ezildi Serpil Hanım.. Ne adaletsiz bir hayattır bu!

'Ne Özlemler var bilmediğiniz' diyen şiiri ve müşfik şahsınızı kutlarım.

kutlarım ...hikayesi yaşamdan alınmış olan bu kesitler belkide yanı başımızda olan bir olay ama farkında olmadan yaşarız.kalemin daim olsun.tam puan.listemde.