Bir güzel masum bakış, 
Yüreklere düştü naz,
Sanki bahar çağırır,
Kirpiklerden ince yaz.
Bir tebessüm belirir,
Bir sabah açıldı pencere.
Gökyüzü taze,
Çiçekler,
Henüz uyanmış uykusundan.
Dalda pembe bir gül,
Bir damla ışık düştü içime.
Gece sustu, kalbim konuştu.
Bir nefes aldım sonsuzluktan,
Sanki dünya yeniden doğdu.
Yol sessizdi, ben yürüdüm.
Bir şarkı yazdım senin için,
Duymazsan eksik kalacak dünya.
Sözlerinde sen vardın,
Sessizliğin içinden çıkan
Bir fısıltı gibi.
Bir şey olacak gibi,
Henüz adı yok,sesi de.
Ama bir yerlerde,
Kıpırdıyor içimde.
Belki bir sabah,
Harika bir,
Boşvermişliğin içindeyim.
Ne kırgınlık kaldı,
Ne telaş.
Konuşmayanla konuşmuyorum,
Böyle bakma dalgın,içim üşüyor,
Gözlerin uzaklar kadar soğuk.
Bir söz bekliyor yüreğim hâlâ,
Suskunluğun gecemi boğuyor.
Bir zamanlar güneşliydin hani,
Seni görmediğim zaman, hayalînle yaşarım.
İnan bana sevdiğim, bu aşk hiç bitmeyecek.
Ekmek gibi su gibi, ben sevgine muhtacım,
İnan bana bir tanem bu aşk hiç bitmeyecek.
Hadi gel aşkımızı şu dağlara yazalım,
Bir gölge gibi,
Sokuluyorsun geceme.
Adını anmakdan bile,
Ürküyor içim.
Bugün seni kendime benzettim Orhangazi.
Dolaştım gece boyu sokaklarında.
İnceden bir yağmur yağıyordu,
Sessiz, dingindi her yerin,
Tıpkı yüreğim gibi.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!