9-HAZİRAN-1967 (MANYAS)
Bizim evin bahçesinde
O büyük erik ağacı
Ne kalabalık otururduk altında,
Kimler yoktu ki orada...
Sevinçler,
Kahkahalar yükselirdi dallardan.
Gökyüzü ne kadar maviydi
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Ve vakitli ise açılan gözler... Neden arasınki gözler... Elbette hiç yakalanamıyacak... Yine de arayacak gözler... Tebrikler İsmet bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta