Erdal Gişi Şiirleri - Şair Erdal Gişi

Aradığım, sevda… gerisi bomboş
Ne zaman gönlüme dolar ki bilmem
Bu diyardan diyar, bu daldan dala
Hangi konuşumda sarar ki bilmem

O mu goncasından açılıverir

Ağustos sıcağında…
gökten çizgi çizgi yere kadar uzanan,
incecik ipliklerle süzülen damlacıkların,
kurumadan inebildiği kadar inişini bekleyip,
susuzluğumuzu gidermeye çalışmak mı desem…

Karşımda o yâr
Nur yüzlü
Gül gülüşlü
Toz kanatlı kelebek
Neşe, heyecan....
O donup kalan,

hırçın günlerimin talihsizliği...
bedenim bana kaldı, ruhum onunla gitti...

ölümü bekliyorken gelmişti Hızır gibi..
görmediğim, dinlemediğim...
beni benden çok bilen...

rüzgar… uğrar mısın bana bu gece
sana anlatacak birçok şeyim var
bir dost bekliyorum şimdi delice
yatağına sığmaz çılgın selim var

kapım açık işte pencerem açık

Tiryaki Sayılırım Onbeşimden Bu Yana
Sivilcelerle Oynar… Saçlarımı Tarardım

İçine Girmekti Sanki Yaklaşır Yaklaşır Da
Ayın Ondördü Yüzümde Sakal Bıyık Arardım

Bu güneş, bu toprak, bu yağmur belki
Ama bu karmaşa bu telaş değil
Bunca yılın bana vermediğini
Azıcık çırpınış verecek değil

Bu geliş ki nerden son ki nereye

geçebilir miyim yıllar geçse de
sen olsan olmasan ne fark eder ki
bir kanadım hüzün birisi sevgi
ne yana gittiğim ne fark eder ki

geçebilir miyim mutluysan bile

Kadınlar maziden beslenir âşık
Her dar geçidinde tüy yolar, çaput bağlar

Bakışlar bulanır
Kurtlar kirli havadan
Kadınlar zehrini maziden alır

Bu bulanıklığa bir neşter ey Rab'
Bu dağınıklığı bitir ne olur
Bu acizliğimle uzaklığımdan
O yakınlığına götür ne olur

Bir toz bulutuna,