Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Nasıl geçti bilmiyorum yaşanmamış yıllarım
Yıldan bahsediyorum, su gibi akıp gitti
İnsanoğlunun icat ettiği oldu bitti
Aslında kayıp olan talihsiz umutlarım

Ümitleri zamana bağlamak doğru mu ki

Elimde kalem, şiir defterim,
Serde bozbulanık hayallerim;
Esin perilerini beklerim…
Başlayınca bitiyor, seversen
Eğer canıgönülden istersen.

Aklıma geliverdi başlık ararken birden
Aşksız yaşamak acı bir hayat hikayesi
Onsuzluğu boş vermek yaşamak mı sahiden
O yoksa nasıl geçer bir ömrün bakiyesi

İçimizdeki boşluk onunla dolar ancak

Sana son mektubum canan
Eski bir dostum der unutursun
Ver elini son kez olsun tutayım
Insanoğlu her şeye alışırmış
Lakin terk edilmek çok zormuş

Bil ki yalan bu dünya hangi yaşta olsan da
Uğruna savaştığın her şey boşuboşuna
Bir hayal kırıklığı yıkım olur ardında
Her şey eğreti durur yaşam girmez yoluna

Yörüngesinden çıkmış gibi savruldukça ah

Ne arayanım var ne yazanım var
Öyle dertliyim ki sorma gitsin
Kapısına geldim sanki bir duvar
Şiir sen ateşten gömlek gibisin

Düşünmekten şakaklarım ezilir

Hangi dağda kurt öldü de aradın
Üstünden seher yeli geçeli
Leylaklar çiçeğe durdu bile
Yaşlı gözle mehtabı seyre daldın

Aşık dememişler tevekkeli

Bıkmadın mı hayatı anlatan şiirlerden?
Enikonu göreli mutluluk falan ne ki?
Ya da aşkı sevda dediğin o bilmeceden,
Hiç kimsenin konuşmak istemediği belki.

Sen ne söylersen söyle havada kalacaktır.

Heyhat ! aşk şiirim olmadı hiç benim
Ayrılığın şiiri aşk şiiri olurdu
Sonuç itibariyle onun hiç bilmediğim
Çıkarsaması haklı bir gerekçe bulurdu

Satır aralarında izine rastladığım

Senden ayrı bu elde nasıl yaşayacağım...
Sen benim toprağımsın ,havam suyum güneşim.
Yazgım/ umutlandırıp sonra geri alıyor;
Ah! Ateş bana düştü yanıp tutuşacağım...

En büyük korkum:Senin yörüngenden ayrılmak;