Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Bir defter bir de kalem:İşte bütün sermayem;
Bu dünyada,taşınır ve taşınmaz varlığım.
Eğer, şairim ve şair kalacağım dersem;
Bir de can var candan içre anda sakladığım.

Gerçeklerden bahsedelim, önce düzeltelim!

Özgeci duyguların soylusudur özveri
Özden vermek gönülden karşılık beklemeden
İtici gücü sevgi hazinedir cevheri
İyiliktir emeli, menfaat beklemeden

Ahmaklık kabul eder, almadan vermek olmaz

Yaratıcı aşk sensin beni yüreklendiren;
Çünkü gerçeksin doğal olarak saf ve temiz,
Mesafelere inat ırağı yakın eden
Kalpten kalbe yol var ki ne desem kifayetsiz.

Aşksızlıktır yaratıcılığı engelleyen;

Sen benim rüyalarımı süsleyen;
Eşi bulunmaz biricik aşkımsın.
Mor sümbüllü dağların türküsü,
Rindilerin sultanı ,özgecansın...
Aşkınla sen dünyalara bedelsin.

Aklımda sevdanın akşam hüznü
Gönülden kopmuş güz dönümünde…
Hangi türkü, ağıtların çığlığınca;
Yana yakıla iz bırakmaz?
Kanayan yaradır dokundukça…

Yıkılsa birden gönlümdeki şu köhne mekân
Can suyu verilse el sürülmemiş aşklara
Hayat bulur muydu ki usta kalem ucunda
İmgelerim tutuşurken revnak-ı baharda
…
Ölüm yaklaşınca değişirmiş hep dünyalar

Feleğin oyunuydu aldandım
Unumu eledim eleğimi astım
Rica minnet şiirden ayrıldım
Halimi sorana raslamadım

Sen daha izini kaybettirmedin!
Eskinin devamı, ritüellerin;
Varı /yoğu gezmek istemelerin,
İçinden geldiğince gülmelerin
Lay lay lom değil: hayatın kendisi.

Hediyem olsun sana sevgilim
En güzel gününde hatırlarsın
İkimiz için kendim derledim
Dikensiz güllerden taç yaparsın
İçimde bir his var sorma gitsin

Denizde dalga bir an içine çekilir ya
Nereden savrulduğu belirsiz bir rüzgarla
Hırsızlama panikle ulaşınca kıyıya
Kaybolur hemen apansızın bir dokunuşla

Ne bir kavgadan kopup gelmişti ne de aşktan