Enver Özçağlayan Şiirleri - Şair Enver Ö ...

Hani nerde kaldı bahar gülüşün?
Bin nazla salınıp o göz süzüşün;
Can yakardı senin her süzülüşün.

Mazi mi, serap mı, nerdesin şimdi
Hangi görünmeyen yerdesin şimdi?

Haydi aç pencereni, bahar girsin odana
Gün ışısın yüzüne, mutluluk versin sana.
Ruhun kıştan uyansın, kuşlar gelsin sadâna
Ilık rüzgârlar essin mahmur yüzlü sevdâna.

Ağaçlar tomur tomur, yaprak itiyor dalı

Gözlerinden süzülen boncuk boncuk damlalar
Hangi gamı dağıttı, hangi derdi bitirdi?
Dert yığdın dert üstüne, boşuna ağlamalar,
Sen zamanı öğüttün, zaman seni yitirdi.

Kaderi atma yana, yazılanı yaşadın,

Bir mini tomurcuktun, yonca olmuşsun
Yaprakların açılmış, gonca olmuşsun
Sen şükrünü unutma hiç Allah'ına
Yaradan'ın izniyle bunca olmuşsun...

(02.08.2002)

Tambur sapı sarsılırken
Elinde bir Koca Usta'nın;
Çığlık çığlığa titreşir tizlerde
Yaprak Yaprak bir nâzenin hanım,
Sanki çözmek istercesine
Muammasını o ânın.

Ahlâktan mı bahsediyorsunuz?
Hayret!
Değerlerimizin, sürünüyor ölçüsü
Arka sokaklarda.
Kanallarda dehşet
Üstü vahşet...

Rûhumun aynasında yalnız Sen görünürsün
Bir de Sen bak içime,neler neler görürsün.
Varlığın,hayatımın tükenmez kaynağıdır
Bende Sen,bir bütünün başka görüntüsüsün..

(12.07.1991) .

Özlemim Akdeniz kadar derin ve sıcak

Hangi kitap senden bıktığımı yazacak.

Öyle bir sevgi düğümü attın ki bana

Sabırtaşı çatladı, ayna kırıldı
Başlar yere eğildi, toprak yarıldı
Döndü gün sondan başa, hesap zamânı
Kaderler yenilendi, yara sarıldı...

Dün gece Leylâyı sarayım derken,
Sardı Leylâ beni karanlıklara
Aşkımız böyle yazılmış ezelden
Rûhumuz yüceldi aydınlıklara

Ben karardıkça Leylâ pürnûr oldu