Emrah Cengiz Şiirleri - Şair Emrah Cengiz

Emrah Cengiz



Adına yazdık bir adım hatrına, bir şey mi eksikti, ekine iki satır koyduk fazladan, sabahtan beyazsın affet beni, ben sis beyazıyım, teyide muhtaç bırakılmış doğruyum, düşsel bir avuntuda alıntı yapmadan ararım  çıkış yolunu, yoksa bırakırım gerçek olmanın garip duygusunu , ben bir yüzün güzünü anlatsam, anlatamam, anladım ki bu sonsuz bir uğultu, ben öyle kuru bir yaprak, ellerinde hışırdar dizelerim, öyle biter serüvenim.

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Uçar oğlu müşkül, rüzgar oğlu seyyah, sadelik taksim soyunda, uğrak önü mekanda, mekan karşıt yıkımda, ses yok sonunda, bi_vukuf anda  bir ulak, yenilensin a'mar, sayılansın enfas ve keyifdesin kavim, nice niyaz gömülü, bilmezsin afer, hissetmezsin sızan suyundan, geç kalma yolundan, ulaş nihayete azırdan.

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Kafam iyiyi arıyorsa şeb çoktan gelmiş demektir. İşim; bütün iyi niyetlerin toplandığı bir vicdanın ortasında kötü niyetleri ayıklamak,  niyetim olabildiğince acıyı bulmak , zira gerçeğe ulaşabilecek başka bir sistem geliştiremedim avuçlarımda .

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Manzara değilki ayazda dolunay,oysa donmuş elim yanağında açılırdı, yük gelir kalbe bavula girmiş sessizliğin, sonrasında çıkamıyorum nefesinin geçmediği hiçbir kapıdan.

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Sıcak hayaller kuruyorum bu mevsimde iklimine paralel, çuha topluyorum yakışır yanına, ayın şavkıyla eritiyorum güzelim beyaz bulutları, ve yeni güzergahlar seçiyorum hepsinden sen gelen

Ama sen kışı sevmiyorsun...

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Narkao, yunan tanrılarını bile sersemleten o his, belki bir koku, ya da süliet, kısa, ama anlamı bir medeniyetin aval oluşunda gizli, bir kıta, ismi Afrika, öyle bir manzara ki limos bile kibirlendi, yeryüzüne meydan okuyan, bir çağ açıp bir çağ kapatan bu süslü nefes, garip gurebaya neler yapmaz, gitme tersine o halde geriden al, kalabalığını sırtla, yak ardında kalan asma köprüleri ve salıver önünde siper alan hain bekçiyi, birileri burada senin müjdeni bekliyor.

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Bağı üzüm olan toprak, sarhoş olmuş kökün ziyadesiyle, humus bağlatmış arsız adımların, ay ala bulanmış bir zevkle, tohumundan sızan zehir uykuya teşfik, bir şair duyuyor, saz eşliğinde çalıyor ninni, telede vuruyor yüreğede, bir şair tükeniyor, sözler onun olmayacak mavi bir mercana denk geldiğinde, bir şair ölüyor,şiir serzenişe hazır, vazgeçmez yurdunda istirahatten, sefası gaflet, yeke davet.

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Benim menzilim hayallerimdir, iletilen her hayal için bir mum yakarım aydınlanır dünyam, anılarıma oluşturduğum loş ışık eşlik eder .
Bu, çok fazla şey istemeyen adam için bengi vahadır

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Şahbaz yolda, muhanneti tezgahta işleyen bir usta arıyor, bedbaht yasta, ya can gördü ya safsata, tezden bitti bade masada, ya öldü ya uyandı hatıra, ses pespaye, yaraşır işe, bulundu ustaya hammedde, kusur beşerde, imtina eder yabancı ellere, gösteri zihinde, ezbersiz bekler cahil kuliste, aşiyan bülbüle elzem, ötmez çomakla kafeste, dere sedire imtihan, kapılacak sele, o vakit hissetmez kokuyu çekene.

Devamını Oku
Emrah Cengiz

Dile varmadan gönlü okumak, ne menem ferasettir bilene, suya sabuna dokunmadan yaşamak, hali gamsıza iştir, yükü haşiv olana bulunur mu şiirde hamal, anla yazamadıklarımı hisli kalıplara, uydurma olmasın diye bütün çaba, huzurumda bu dolu iştir.

Aslına çeksin dilim, şaşırırsa bedenim ilk ismim bilen dertlensin, kurtarmışım el alanı, susuma denk düşeni kavramışım, ihtiyaç anında davranışım okuma, hedefime zemheriler eklemişim, budur yaradılışımın ham kaynağı.

Yasımı işleyen bendim, çağlayan kelimelere borçtur şükran, bu diğer yanıma ektir haktan, geride dursun zaferlerim, en çok hatamı sevmişim.

Devamını Oku