Emine Akkurt Şiirleri - Şair Emine Akkurt

Bir kadın vuruldu!
Öyle alelacele değil planlayarak,
Bir kadın vuruldu, yaşamayı hak etmiyordu,
Adı Çiğdem di ama bir çiçek kadar değeri yoktu.

Bir kadın vuruldu, mutlu günde halaylar çekilirken,

Duydum ki adımı aşıklar meclisine yazdırmışsın,
Geceyi sabahı birbirine katmışsın,
Selamını kuşun kanadın da salmışsın,
Ben sende çıkmaz sokak bilesin.

Ayaklarının altını öperim kadın dersin,

Yüreğim yüreğinden kayıp giderken, Sen sadece baktın...

Ben dadaş kızıyım, anadolunun bağrın da yoğrulmuş soyum,
Özüm de mertlik yüreğim de merhamet tohumları vardır,
Soğuk memleketin sıcak insanı,
Dadaş kızı benem.

Dönüp tarihe baktığım da künyem de yine dadaşlık baki,

Ben azla yetinen bir yüreğe sahip değilim
Sokulmayacakttın bu kadar yüreğime
Kaldıramadı bak sevdan beni,yeksan olduk.

Ben Filistinli bir anneyim en kutsal canlı
Tüm insanlığa sesleniyorum
Kutsallığım yahudiler tarafından cigneniyor
Ben acı çekerken sen nerdesin ey insan sözüm ona Müslüman

Ana baba kardeş öldü

Benim babam acıların kisvesini erken giydi,
Aldığı her darbede oturur sessizce sigarasını yakardı,
Haram bilmedi haksızlık bilmedi,
Sert görünüşlü naif yürekli babam.

Küçük kızın büyüdü,

İnsan silmeye resimlerden başlarmış.
Sildim...!
Son gülen resmini.
Bahçemde çıkan ayrık otuymuşsun,
Filizlerine aldandığım...

Sen bende ,yolumun huzur taşları
Kuytu izbelerden denize inen yokuş
Karanlığın,sorgulamaların son bulmuş hali
Sevgili
Sen benim ruhumun ,denize çıkan sokakları gibi.

Çok şiir yazasım varda;
Densizlik edip üzerine alırsın diye yazmıyorum...