Üşüyorum...
Ayaz gecelere attın beni yâr
Soğukluğun sessizce derinden öldürüyor
Bumuydu sevdadan payıma düşen...
Hayatın kıyısındayım,
Bir adım atsam ölüm,
Değer mi sahi bu çirkin hayatı çekmeye,
Haykırmak istiyorum,
Ben size ne yaptım.
Baba ben geldim
Biliyormusun ne oldu küçük kızına
Dolabın üst rafından kek kalıbını alırken,
Sandalye ayağımdan kaydı
Mutfak dolabının kapağı sol boşluğuma battı.
Ama benim sadece yüreğim acıdı
Gönül bahçem de mevsim güz,
Artık senle ben bir el gibiyiz,
Bir selamın sesin ulaşmaz yabancıyız,
Sevdan gönülde oyuncak misali.
Nice umutlar besledim bu sevdaya,
Bir çocuk gördüm, umudunu suya vermiş
Bir çocuk gördüm gülüşü zoraki ,kirpiklerine nem vurmuş.
Bir çocuk gördüm sevdiğini toprağa vermiş.
Ben bir melek gördüm, dokundum ama kanadı kırık kalmış...
Bakma bana öyle çocuk,
Gecenin bir yarısı sen uyurken ben kağıt kesiği yüreğimden dökülenleri topluyorum,
Bana aşktan bahsetme bayım,
Sevdası derin olanın, uykusuda aşıda yarım kalır,
Bunu böyle bil adam...
Beni tanımak mı istersin
Gözlerimin arkasında saklı deme, bak
Şayet anlamak istersen
Kaç kişiyi yok sayıp, arkama bakmadan gitmelerime bak
İnandıklarım, emek verdiklerim, nasıl kuyuda bıraktılar ona bak
Sevilmeyi isterken yüreğim, hazana düştü birde ona bak
Beyaz aklar bürünmüş başına
Bir gülüşü var içinde bin yara
Bilirim bir selam bekler ama
Yâr dediğinin yüreğini talan etmiş umursamaz hâlâ.
Ağlama yâr...
Akıttığın her yaşa binlerce dağ deviririm,
Bilmezmisin sevdası büyük olan korkusuz olur,
Sen önce can sonra canan dedin.
Bilesin ki ikimizin yerinede ben ölürüm,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!