Herkes öldürür sevdiğini.
Farkına varır da, tek sefer yetmez.
Kiminin silahı şiir, kiminin buğulu gözleri.
Nihayetinde katilleri kimse sevmez...
Denize fırlatılmış taş misali,
Düştüğüm noktaya yabancıyım.
Sana bulaştığımdan beri,
Kaybedenlerin safındayım...
Bu; bir kelebeği avucunda tutamamanın hikayesi...
Mutluluğa, günah döşeli yollardan ulaşmanın cesareti...
Süt liman hayatlar görürsün, aldanma!
Ve de sanma; gönül çekmez bu esareti...
Güzel kadınlar mı yaşadı hep, çirkin kaderi?
Pervasızca uçuşlar.
Daldan dala konuşlar.
Kelebek için son durak,
Omuzda ağlayışlar...
Rabbe kaçıncı bu yalvarışlar.
Kırgın, canı yanan bir adam var karşında;
Öyle hesap et...
Sözlerini dikkatli seç, iki mutlu kelam et.
Şiirler hep maviye yazılacak değil ya.
Hikayen hikayemdir, bana yüreğinden bahset...
Bir gün okuyacağım dediğim kitaplar.
Sessizce ah ediyorlar uzaktan.
Ne yaşıyor, ne ölüyorum bilmiyorlar.
Ve ben bıkmıyorum bunu saklamaktan.
Bu, nefsimin bilinmeyen hikayesi.
Göğümde ise tanımadığım yıldızlar.
Toprağımın üzerine yağmur suyu değdi,
Eridi gitti tüm masum beyazlar...
Gözünüze iliştirmediğim,
Hey sen, kürt kızı...
Aşık olmam için mi bu yaptıkların.
Topluma mâl olsak, çiğnerler mi bu sakızı.
Hazır mı yüreğime çıkan sokakların...
Orta yerde duruyor buğulu bakışların.
Yolunu kaybetmiş bir kuşa,
Artık bir yük kanatlar.
Yaralanmam bakar bir dokunuşa,
Beni ancak ölüm paklar...
Gel ey avcı, böğrüm şurası.
Başkasının kalbi, yemeği,teni.
Dikkat kesilmiş gözlerin feri.
Şehvete kurban verilmişse duygular.
Bir günahı, bir günahkar tamamlar...
Sanki bir leşmişim gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!