Yine sana dua ettim,
Ve senin bundan haberin yok.
Kalbinde bir ferahlık hissettiysen,
O zaman başka...
Kulağına fısıltı,
Hayatın parçalarını,
Şimdiden birleştir oğlum...
Ama şunu kanıksa ki;
Hep dağıtacaklar,
Yakıp yıkacaklar.
Güzel bir şiir yazdım sana.
Lütfen yarına kadar ölme...
Aslında sadece bir cümlesi sen.
Alet ettim seni çığlığıma,
Gel de sövme...
Mecburiyetler bağladı insanı.
O da kaderin bir parçası.
Hareket kabiliyetin sıfır.
Ölüm bozar tüm antlaşmaları...
Hafif bir müzikle bastırıyorum.
Yüreğinden uçan kuşlar.
Kimi menzil alır benden başka.
Merdivenime bir ayak basan,
Eşiklere kanaat etmez bu hayatta...
Hayatına renk kattıklarım,
Yazılmamış bir şiirim kalmadı.
Sarfedilmemiş bir sözüm de.
Sevdiğime sevgimi,
Sövdüğüme sövgümü söyledim.
Artık ölebilirim müsadenizle...
Yaralar öpünce geçecekti.
Ama bu çok küçükkendi.
Şimdi öpsen de kalbimi.
İyileşmeyeceğim besbelli...
Oralar nasıl serindir şimdi.
Varlığının loş gölgesi.
Şimdi aldığım derin nefes.
Kalbinde bir his doğar belki...
Rüyam aklıma geliyor.
Her müzik aletinin sesini çıkaran,
Kapsamlı bir org gibiyim.
Yani kemanın sesi var, kendisi yok.
Yüreğimin sesi var, tesiri yok...
Senle ben,
Kadınları konuşurken başlamıştı her şey.
Diyorduk ki neden böyleler.
Biçilen elbiseyi giymekteler.
Kocaların uşağı,
Çocukların oyuncağı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!