Çocukları sokaklara döktünüz!
Su gibi aktılar.
Yatağınızda damla,
Kucağınızda yavrucaktılar.
Ne kadar tatlı ne kadar da saftılar.
Kirlettiniz.
Baba demeden daha, el açmayı öğrettiniz! ! !
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Ne yazık ki toplumumuzun kanayan yarası bu. Ve bu yaraya parmak basmışsınız güzel yürekli şairem. Yürekten kutluyorum. Kalemin hiç susmasın
güzel anlatmışsınız duygularınızı anlamlı bir şiir olmuş yüreğinize sağlık.. keşke her anne baba sevgi dolu olabilse keşke o manzaralarla hiç karşılaşmasak keşke elimizden sadece üzülmekten daha fazlası gelebilse...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta