Çakıl taşlarında yürüye yürüye,
Yaşadığım şehri unutur oldum...
Ateş oldum,su oldum..
Kırgınlıkla doldum.
Gözyaşlarım ağırdan ağıra akarken;
Sessizliğin içine gömülür halim,
Herkesi çileden çıkarır gibiydi.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Şiirinizi
begeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta