Daha dünyayı tanımadan,
gözlerinde öğrenme merakı,
dilinde anne ninnisi,
yüzünde mahçup gülümseme.
Gelip tuttun elimi çocuk.
Ben anlattım sen dinledin.
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Güzel bir şiir okudum kutlarım
Çocuklar yaş harç gibidir.
Üzerilerine ne düşse onun izini taşırlar.
Çocuklara biz yanlış yön gösterirsek onlar da bize yanlış yönler gösterecektir.
Aslında olay biz de bitmektedir.
Tebrik ederim.
Şiirin iletilerini kısa vadede düşündüğünüz zaman sığlaşan bir alana kilitlenirsiniz.
Bu yöntemin vargısı hep böyle olagelmiştir.
Ama odağına'çocuğu' çeken bir yazma disiplinini okuyorsanız izleksel uğraşların bütüncül konumunu projeksiyonlamak durumundasınız.
Şair'in-kuvvetli bir olasılıkla- insana yatırım yapmaya koşullu bir meslekten oluşu kurulmaya çalışılan lirizmin yaşam parametrelerini daha içten ,daha sevecen,daha hümanist kalem kullanmalara yöneltiyor ve şiir,bütün zamanlara açılan ayrıksı bir işlevsellk üstleniyor.
Bu sayfada atan ana damar'ı bütün örgenlerimle duyumsuyorum bir okur olarak.
Çok kutluyorum Efendim.
Nicelerine.Erdemle.
Hadi de bana çocuk.
Ben yolumu kaybettim.
Elimi tutma sırası senin.
Yol neresi, yön neresi?
Göster bana çocuk.
kaybettik yolumuzu kaybettik yönümüzü .tut ellerimizi çocuk..
keşke çocuk olsaydık dediğimiz anlar....kutlarım kalem dostum..
Çok ilginç bir 'yol, iz' arayış... İşimizi birileri hep 'Yaradanın' üstüne havale ettiler ya... Sanki O imiş 'saptıran, sattıran' gibi...
Şimdi 'yol, yordam' öğrettiklerimiz bize yolu nasıl göstersin? Çekilmişiz işte o 'kumdan kalelerimize' her birimiz, şaşkınlık mı diyelim, yılgınlık mı, yetmeyen paranın ardına düşmek mi? Yoksa yılların yorgunluğuna eklenen 'kirli gündemlerle' uğraşmama, bulaşmama istenci mi?
Yanlış giden o kadar şey var ki Öğretmenim... Belki de en doğrusunu siz dillendiriyorsunuz... Hiç değilse 'en suçsuza, en masuma' umut bağlıyorsunuz...
Şiiri ve değerli şahsınızı kutluyorum Hümeyra Öğretmenim...
Çağ öyle bir çağ ki, her şey parayla ölçülür olmuş. Eh paranın baş aktör olduğu yerde de tüm değerler yok olmaya mahkum. Çocuklarımıza her zamanki gibi çok ihtiyacımız var. Bizleri onlar artık yönlendirecek. Ve ben umutluyum onlardan.
Çok düşündürücü bir şiir. Gönülden kutlar, nice şiirlerde buluşmak dileğimle...saygılarımla++
O aydınlık çocuklarımıza yarınlarda hem kendi yollarını ve hem de ülkeyi aydınlatmak için veriliyor zaten. Ve o aydınlığı tüm karartmak isteyenlere rağmen de verilmeye devam edecek.
Kaleminize, yüreğinize sağlık...
Hadi de bana çocuk.
Ben yolumu kaybettim.
Elimi tutma sırası senin.
Yol neresi, yön neresi?
Göster bana çocuk.
nefis bir şiir okudum...
El verdiklerimiz kol aldı.Yüreğimizle besleyip emek emek büyüttüğümüz fidanlarda şimdi sıra öğretilerimizi diri tutmada.Yürekten kutlarım öğretmenim.
yüreğe kaleme tebriklerimle
tam puan listemde saygı selamla
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta