Elif Kerenciler Şiirleri - Şair Elif Ker ...

uzun mesafeler katetmeye çalışsam da
dönüp dolaşıp kaldığım yerdeyim
geldiğim yerden daha fazla yol alsam da
gideceğim yer uzak görünüyor
yüreğime düştü şimdi
bu kışta ılık bir çig tanesi

kıpkırmızı alacakaranlık
derin izler bırakmaya meyilli
üzüntüden ürkek
yaşamaya hevesli
karanlığın içinden gelen bir ses
bir bakış

ellerim titriyor
nefesim yine bogazimda dugum dugum
sevgi hep aciyi mi yasatir insana?
hic mi mutlulugu hissetmez insan?
kacar mi gecmisin lanetinden
omzunda bir yuk gibi hissettiklerinden

tuvale ilk fırçayı vurdum
ve kanadı yüreği resmin
daha yokken
resmin kırmızısı aktı ilk önce
sonra getirip gökkuşağını ekledim
kırmızı süzüldü yine boşluklardan

papatya sevinciydi
papatya sevinceydi sevdamız
ömrümün bir dönemi açılıp
yakamoz vakti kapanırken
yıldızlar söz verdi, bu gece
denizimin üstünü aya bırakacaklarmış

başı sonu olmayan cümlelerim
her yana saçılmış
gelsen, ardıma bakmadan
ileride ışıklar var diye haykıracağım
gideceğim senle yolun sonunu bilmeden

bugünler sabırla işlerlik kazanıyor
güven,sabır,sevgi
üç ayaklı bir sandalyenin sendelenişi tabiki sonunda
dördüncü ayak bizdik olması gereken
sen olmadın
ben senin rolünü çalmadım

08.09.2005 istanbul persembe

yasananların agırlıgı hep üzerindedir.inadına üzerinde gibi….
her uyanısında ilk gözünün önüne gelen görüntü yıllarca hiç degişmicek gibi hissedersin…
rüzgar ne güzel esiyor dersin arada sadece… hava sogusa keşke…
yepyeni bir mevsim gelse de unuttursa gecmişi yepyeni bir sayfa acabilse önüme…..yepyeni bir benle…..

ne güne bakış değişti
ne de yaşamın hali
karşımda duruyorsun öylece
belki aynı şarkıyı mırıldanıyoruz bazen
ya da aynı sitemleri dile getiriyoruz sessizliğimizde
sen güne inatsın ben sana inat

sonsuz sevgim
yakında haykırılamayacak........
yeniden sever misin deseler seni
yeni bir hayatta bile sonuna kadar evetsin
hep sevildin, hep sevileceksin