Ekrem Şama Şiirleri - Şair Ekrem Şama

Terör, kan, gözyaşı, tecavüz, şiddet dolu,
Gençliğin beynine musallat sinemacı;
Yok mudur barışı anlatmanın bir yolu?
Dilim kurur, lügat yetersiz, sinem acı!

Bize geri verin çalınan genç insanı;

Sokağa koşmuştu, buldum buldum diye,
Bir hamamdan fırlayarak Arşimed ya;
Yırtıktan çıkmış, menfi Arşimed gibi
Neler buldu bu saf halka karşı medya?

Rızkından kesip gazete alan kişi!

Tek bir şekil mi sanırsın put deyince?
Tapana puttur; madde, para, düşünce...

(İstanbul:26.11.2004)

Yük var çekilecek, yol var koşulacak;
Bunlar sorun olur mu, beslersen atı?
Evlat var arkada kalan ne olacak?
Ruhunu besle, onu besler sanatı…

25.02.2008

Ağaçlar, bitkiler, kara toprak,
Renk renk çiçek, çeşit çeşit yaprak,
Başım ellerimin arasında,
Düşün de düşün, beynim çıkacak...

Alt tarafı kara toprak ve su,

Bilgisayar çağını yaşıyoruz artık.
Elimizin altında bir maus var tık tık...

Bu ne kolaylık dostlar, hadi hadi yırttık?
Ne istersen parmağın ucundadır, tık tık...

Kirli sokaklar, yıkık binalar, polisler...
Harabeden çocuklar çıkarılıyor birer birer.
Flaş patlıyor, gülen bir muhabir,
Yakalamış, mutlu olmuş, taze bir haber.
Çocuklar solgun, çocuklar bitkin, çocuklar derbeder.
Bilmem kaçıncı defa götürülüyor karakola.

Yeniçeri askeri, Osmanlı’dan yadigar,
Kurmuştu bu ocağı, Murad Hüdavendigar.

Bu askerin en büyük dayanağı uhuvvet.
Uhuvvetle katıldı, kuvvet üstüne kuvvet.

İnsanız tertemiz geliriz dünyaya,
Sanki yaş topraktan baş çıkaran filiz;
Rengi elvan elvan, çeşitli güzellik,
Laleyiz, sümbülüz, gülüz, karanfiliz…

Farkında değiliz bizdeki alemin,

Yeniden Sevr için, yatmış pusuya,
Medeni sayılanlardan yılanlar.
Gidin başımızdan, yılan dostları!
Bir tıslasa, yılanlardan yılanlar! ..

27.09.2006