Puslu lamba içindeydi deniz
Dalgalanıyordu gölgem
Denizyıldızı kızıl düşümdü
Ve ardımda bıraktın
Kızılca kıyameti..
Artık yalnızım
Kaldın kendine aşk
Gözlerinden düşüyorum
Usul usul
kızıllığından gectim şarabın
şimdi bin yıllık yosunun rengi gözlerim
her yenilgide tenim acıyı tattı
yüzmeyi yeni öğrenen balık gibi
şimdi kaskatı kesti
Dün akşam yine
Güneş
Yüzünü karanlığa döndü
Küserken,
Miras bıraktığı
Matemi kaldı.
Senin çiçeğinde hayat bulan kelebeğim ben
Rüzgara inat tutunurum, dallarına sıkıca
bakma bakma oraya
Sevdiğini söylüyorsun oysa
Her seferinde silkeleyip düşürüyorsun
Kaybolan zamanın sarkacı sallanıyor
İçimde
El sallayan bulut
ve ateş düşleri
isyan bayrağı bir yanım
Keder kendi ince çizgisinde ilerler
Acelesi olmadan ağır ağır iner bu terkedişler
Kalp intihar yüklenir yelkovana inat
Acıya özlet yüreğini
Bugün gökyüzü mavi değildi
bir kuşun kendine doğru yükselişine
Bulutlar sessiz kaldı,kanat çırpmadı.
Bugün yağmurlu bir hüzün var gözlerimde
akar sensizliğe.
korkunun pencesinde kalan enseler
ne yana kacsalarda yakalanırlar
delinmiş hayat,merdivenden yuvarlanmakta
maskesini cıkarsa ayna
korkar kacar gercekle karsı karsıya kalmaktan
Her an beynimin içindesin
Düşüncelerim allak bullak
Düşlerimin gerisinde kalıyorum
Zor uzağında olmak
Ben sana sevdalı




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!