İsmini birtek sende seviyorum
Ne zaman başkasında duysam
Eli ayağına dolaşan
istanbul gibi oluyorum
Bir kurbağaydım ben, taki sen gelene kadar
Tuttun elimi avuçlarında önce
Öptün usulca yanağımdan
Getirdin kendime
Uyandığımda yoktun
Her şey anlamını yitirdi
Gidişinle
Gözlerimde ölgün bir sevda
Kalbimde bıçağın sırtı
Kaldı yokluğunda
Yıldızlar asmaya geldim yüreğine
İçin hep ışıldasın
Gökkuşağı bile kıskanır rengini
Maviyi yansıtan gözlerinde
Hep bir umut var
Umutlarına bir mum yakar beklerim
Ne ben anlatabildim
Ne sen anladın
Sadece sustu gözlerim
Gözlerini görünce
Nereye gidersem gideyim
ay düşlerimde gezer, gökyüzü yanık
güneş yuvarlanırken sırılsıklam sarhoş
sen düşlerimde devrik heyecan,
bir sancıydın hazirandın
sen rüyalarımda solgun tebessüm
yıldızlar doldurur koynuma gelirim
Ben gül olsaydım sevda bahçende
Sen beni yaşatan yorgun bahçevan
Her gün sen sulasaydın dallarımı hayat veren ellerinle
Ben her gün seni görmek ümidiyle yaşasaydım
Sen solgun yılarımın dinmeyen sevinci olsaydın
Gözlerinle göremeyeceksem dünyayı
Kör olayım göçerim
İnce bir sus taşır bileklerim
Belli etmem acılarımı,
Tuzu yaralarımda saklarım
Yanınızdayken değerimi bilmezsiniz
Neden hep ben gittikten sonra peşime düşersiniz
Ben gidersem dönmem bilmez misiniz?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!