Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Sen alamadın beni kollarına ama
Deniz o zaman açıp kollarını
Alacak beni sonsuz koynuna...
Dalgaların ninnisi söylerken aşkımızı
Dalacağım orada
O ebedî uykuya...
Solgun ay ışığında ve
Senin gözlerinin parlaklığında...
saygılar.....
aradan geçen bunca yılda kimbilir kaç yürek , kaç ıssız sahilden dalgaların koynuna dönülmeyen kulaçlar atmıştır . çünkü 'yaşadıkça' için satırbaşları ne kadar farklı şekil bulsada satır araları hep benzer öykülerin son noktaları ile doludur .Yüreğinize sağlık Sn.Halenur Kor
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta