Dünyaya geldim,
yorgun bir yolcu gibi.
Bir odada kısa bir süre konaklayacağım sandım.
Zaman bana yatağını serdi,
hatıralar yorgan oldu üstüme.
Her gülüş bir çiçek,
her acı bir diken bıraktı elimde.
Ben kalıcı sandım kendimi,
ama zaman hatırlattı:
hiçbir ayak izi kalmaz kumda,
dalga gelir, siler hepsini.
İnsan,
zamanın hanında bir misafirmiş yalnızca.
Her adımı bir yankı,
her bakışı bir iz taşırmış meğer.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 25.8.2025 07:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!