görünmeyen bedenini düşündüm
duyulmayan sesini.
beni hiç bırakmayan
koyu kahve gözlerini
avuçlarıma bıraktığın
buseleri düşündüm..
hep rüzgar çıkacakmış
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
görünmeyen bedenini düşündüm
duyulmayan sesini.
beni hiç bırakmayan
koyu kahve gözlerini
avuçlarıma bıraktığın
buseleri düşündüm..
hep rüzgar çıkacakmış
gibi
saçlarına giden ellerini
düşündüm,
yalnızlığımı yontan
uçsuz bir çölde gezinir gibi …' GÜZELDİ ŞAİR BU DA ÇOK GÜZELDİ KISA VE ÖZ ŞİİRİNİZİ KUTLUYORUM SAYGILARIMLA: ))
Bilinmeyeni, hep özleneni düşünmek ve hiç bilinmeyecek, hep özlenecek olduğunu bilmek ...Ne zordur.Kutluyorum güzel dizelerinizi.
Saygımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta