A.
Kasvetli görüntüsüyle duyguların savunulduğu en son kaleydi burası:
Yüksek,Ay'a uzanan surları; kıldan ince,kütükten tok sesli bir kale duvarı
Ve pek antipatik görünmeyen bir yalancının gösterisiydi orası:
Kütükten tok sesli bu sefer de,ama kıldan ince değil ki...
Şaşalı söylevler,yaldızlı göz boyamalar:Çok sesli temelindeki sadelik harici.
B.
Nasıl ki üzgündür ama dürüsttür tavrında bir insan:
Daha az mı değerlidir hiç değilse bu kişi;
Eli,gözü oynaşta olandan,dünya umrunda olmayandan?
Kanayan yaralar bir arpa boyu sorunken...
ilgi,doğurur sende,bir evlat getirir hayata;
ama niceleri ağlamaya cüret edemez;
belki de bundandır,başına hiçbir şey gelmez;
gül gibi yaşayıp gider:Ot gibi;
eksik aldığı noktalar,yaşamında onu yer,yutar.
Kayıt Tarihi : 18.6.2006 09:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!