Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Derin bir uykuya daldım bu gece
İnsanlık doğunca kaldırın beni
Derdimden kahrımdan öldüm bu gece
Çocuklar gülünce kaldırın beni

Zifiri karanlık görünen gündüz

Bitmeyen hülyaların
En tatlı seherinde
Akşamları bekleyen
Yollara dalabilsem

Ilık bir buse gibi

**
insan birini sevecekse eğer
öyle birini sevmeli ki onu görünce
kalbi kalbinde atsın.
insan öyle birini sevmeli ki
onu görünce ecelin bile yüzü

Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir
Nede yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Ölmezliği düşünmek,boşuna bir emektir..
Kahramanlık saldırıp bir daha dönmemektir..
*
Sızlasada gönüller düşenlerin yasından

Aylarım yıl oldu yıllarım asır
Basamam yerlere acıyor nasır
Bulsam yatacağım bir kuru hasır
,,,Şu benim halimi bilmedi gitti
,,,Kahrım YÂR'e değil feleğe benim

İki yürek bir araya gelmezse
Bir diğeri sevse biri sevmezse
İkisinden biri kıymet bilmezse
Sevda diye birşey kalmıyor dayı

Laftan anlamıyor hal bilmiyorsa

Önce gir İslama sonra kâmil imana
Yaklaştır kendini yavaş yavaş limana
Allah’ın nurunu nakşederler simana
Allah huzurunda kâmil bir kul olursun !

Hak’la buluşup da deryasına dalalım

Yokuşları çıka çıka
Kalmadı gücüm takatim
Dişlerimi sıka sıka
Kalmadı gücüm takatim

Titrer durur el ve ayak

Dünyamı dar eder sitemli sözün
Sayende huzurum kalmadı artık
Cehennemden beter yakıyor közün
Sayende huzurum kalmadı artık

Divane eyledin şu garib başım

Bir gün oradayım üç gün burada
Öksüz çocuk gibi kaldım arada
Eremedik gitti senle murada
,,,,,Elâ gözlerine kurban olduğum
,,,,,Kalmadı mecalim tükendi gücüm