Nihal’im ve Tenin Sırrı
(Mistik Bir Aşk Risalesi)
1. Bölüm: Tenin Sessiz Dili
Nihal’im, tenin yalnızca bir kabuk değil;
Ruhun en derin sırrıdır, sessizce konuşan.
SUÇSUZLUK RİSALESİ — Nihal’e
Bir köy düşün, dağların göğsüne yaslanmış,
Rüzgâr, insanın iç sesini üfleyen bir ney gibi…
Bir adam yürür orada — ne günah, ne sevapla —
Sadece “olmak”la.
Siyâset-i Kalbiyye Risalesi
(Nihal'im devlet başkanı, ben belediye başkanı)
Aşık’ın dilinden, Nihali Tarzda Risale
Seni Sevene Derin Mektup
Ey aşkın en gizli mekanı,
Yüreğin sırlarla örülü,
İlahi sırra tutulmuş zaviyen,
Sen, kainatın en nadide bahçesindeki gül gibisin.
"Nihal'imin Aynasında Sevgi'nin Sonsuz Sırrı"
I. Anlamak: Aynanın İlk Cilvesi
Ey Nihal'im, bilmez misin ki anlamak,
Bir aynada iki yüzün buluşmasıdır.
“Günbatımı Nihal’e Eğildi”
Sen duruyordun,
bir rüzgâr kadar hafif,
bir dağ kadar kararlı…
Zaman bile ses etmedi sana,
Seni En Çok Susarken Sevdim
(Kalbimin Hiç Konuşmayan Yeri)
Ben seni en çok
hiçbir şey demediğin zamanlarda sevdim.
“Âyine-i Ruh: Nihal”
Bir köy vardı, rüzgârın alnında,
Söğüt dalları dua ederdi sessizliğe.
Bir erkek vardı, kalbi çam reçinesi,
Bir kadın vardı, bakışı dağların vakarına benzerdi.
Nihal Hanefendiciğime
(Gecenin sessizliğinde, kalbimden geçen en hafif sözlerle)
Seninle konuşmak,
bazen sadece bir cümlede dinlenmek gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!