Lekesiz Aklın Sonsuz Günışığı — Sahne Sahne Metafizik Risale
Mukaddime: Hafızanın Eşiğinde
Bu film, modern zamanın mesnevîsidir: hatırlama ile unutma, benlik ile aşk, acı ile şifa arasında gidip gelen bir seyr u sülûk.
Lacuna denilen teknoloji, nefsin “kolay yol” vaadi; aşk ise zor ve hakikî yolun kendisi.
Lekesiz Aklın Sonsuz Günışığı Risalesi
Ey Hakikat arayıcısı,
bil ki “hafıza” denilen şey, yalnızca aklın defteri değildir.
O, kalbin ezeli yazgısının kaydıdır;
bir kulun sevdasıyla Tanrı’nın kudreti arasında asılı duran
Rafların Sessizliği Üzerine Şiirsel Risale
Raflar boşalır; harfler düşer,
paketler, kitaplar birer birer erir.
Yüzler solar, başlıklar kaybolur,
ama mana kıvılcımı hâlâ yanar karanlıkta.
Mektupların Postalanması: Hakikatin Zarfları
Zarflar yavaşça kapanır, her biri birer evren taşır içinde.
Mürekkep, kandil ışığında titrer; kelimeler, ruhun derin kuyularından süzülür.
Damga vurulur; zaman ve mekânın eşiğinde bir mühür,
gönderilmekte olan sadece kağıt değil, bir ruhun kendiyle hesaplaşmasıdır.
Joel’in Zihninde Anılardan Kaçışı
Remiz: Gölgeyle örtülü labirent
Makam: Nefs-i mücerred
Mana: İnsan, geçmişin zincirlerini kırmak ister; fakat hatıralar, nefis ile ruh arasında birer nazar boncuğudur. Kaçtıkça, kendi derinliğine doğru yol alır; hatıraların her köşesi, bir aynadır; kaçtığını sanırken kendine yaklaşır.
Montauk Evinin Denizde Eriyişi
Kıyıda yiten köşe,
kumların usulca anlattığı bir sır gibi…
Dalga, varlığın kenarından süzülür;
“Ben” dediğin tüm duvarları söküp alır,
Ruhun Erimesi ve Belleğin Silinmesi Risalesi
Zihnin derin odalarında yankılanan sessizlik,
Bir kar tanesi gibi düşer,
Ve Joel’in hatıralarını usulca eritir.
Her an, bir damla; her damla, bir yaşam;
OK.” – Yeniden Denemeye Rıza
Kar düşer, usul usul,
Her bir tane bir yemin gibi,
Toprağa, göğe, zamanın kucağına.
Nihal’im ve Araftaki Ben
Araftayım, Nihal’im,
Ne nefes alabiliyor,
ne de ruhumun kanatlarıyla yükselebiliyorum.
Ömrüm enkaz, altında ezilen ben;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!