DUDAYEV’İN ARDINDAN
Lügatlar cevapsız kaldı derdime,
Saplandı bu acı gönül yurduma,
İmanım yetişti ancak yardıma,
Dinmiyor gözümün çağları şimdi,
Utansın bu asrın sağları şimdi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
