İyi dinle dostum benim sözümü,
Yüzyıl geçse bilemezsin insan özünü,
Aklına yatmayana kapa gözünü,
Pişman olursan eğer,ara beni bul!
Her insanı dost bilip sırrını verme,
İçinde güller açsın,hüzünü derme,
Her buyur edildiğin evede girme,
Olursun değersiz bir kuruşa pul!
İster doğru bul sözümü,ister inanma,
Pişman olduğunda boşa kıvranma,
Sen benim nasihatime göre davranma
O zaman olursun insanlara kul!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
