Bu günde tamamladım dünyadaki tecrübemi,tam kırk dokuzumda,
Yaşayan ölülere yapılmıştı kaydım adeletsiz dünyasında kapkaranlık
Onlar için evladlarım,ailem için yaşadığımı zannediyordum derken
bu günde kıyametim koptu zindanlarda kaldım yapayalnız
çünkü yaptıklarımın değeri yoktu artık reddedildim babalıktan
yemedim yedirdim giymedim giydirdim diye olsa gerek
artık hiç bir şeyin önemi kalmadı tüm umutlarım ayaklar altında
yıkılmadım ama yıkılmaktanda beter oldum yaşayan bir ölüyüm artık
sen şiirlerim yanılmamışım bir beni sen anlar bir sen ifade edrsin güvenilir tek arkadaşım senmişsin
nasılda yanılmamışım başım dumanlı noktana vürgülüne dikkat etmek istemiyorum bu gece
belkide şiir değilsin bir veda notu gibisin sanki isyanım değildir ancak isyan gibisin bu gün şiirim.
çünkü bu gün benim ailemi kaybettiğim gündü benim için.
iyiler hep yıpranılır kullanılır aşağılanır aynen sahip köle benzerinde
offf off yüreğim yanıyor ölmek istiyorum ama çocuklarım bilmesede
nice çöplüklerden beslenen çocuklar var hem karar verdim artık onlar için yaşamak istiyorum.onlarla çöplüklerde otlanmak mutluluk olsa benim için
çünkü benim ruhum yoksul düşkünlerle olmak istiyor luks daire zengin hayat beni kovdu mezrasından istenmez adam oldum artık
yaşasın yoksulluk ve çöplüklerdeki mutlu hayat karar verdim dört temmuz akşamında...? ?
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta