Döndüm...! Şiiri - Ayşenur Yazıcı

Döndüm!
Ellerinin özlemi bitirdi her şeyi
Uzaktan gelen her ses
Gözümün iliştiği herkes 'sen' olduğu için döndüm!
Sürgünden dönen bir kraliçe gibi,
Nasır tutmuş beyaz ellerim,
Jiletlenmiş yüreğim
..Ve çatlamış sabrımla 'bütün' döndüm!
Şelaleler üstüme aktı tüm gün
Tüm parmaklar seni işaret etti içimde
Aklımı bir çiviye astım,
Postumu beş ay öncesine..
..Ve işte aşkın en sızılı yerinde
Yeminleri bir ekmekle kırıp,
Senin içine döndüm!

Yüreğim balonlar uçuruyor havaya
Havai fişekler kaynatıyor günümü
Kimin umurunda seçimler?
Irak savaşı olsa ne olur ki?
Çiçekler tomurcuklanmış demirlerin üstünde
Bir böceğin ayak seslerini bile duyabiliyorum..

Geceyi kör bir bıçakla dilimleyip,
Her dilimin üstüne adını yazdılar
Saat bir SEN,
Saat iki SEN,
Saat üç SEN diye dönüyor yelkovan

Sen nargilenin sesinde,
Sen koltuğun köşesinde,
Sen loş ışıklarda beni düşünüyorsun..
Gitar kendiliğinden yere düşüyor,
Ürküp, kaydı sanıyorsun.
Oysa iten benim onu
..aklına mıh gibi düşeyim diye

Farkında bile değilsin
Ellerim sürekli boynunda.
Avuçlarımla aşkı süzüyorum,
...teninin her zerresine..
Kıvrılan dudaklarının en bükümlü yerine
Bir öpücük bırakıp,
Alnının en şefkatli köşesine
Gözlerimin dövmesini yapıyorum sesiz sessiz..
..ruhun bile duymuyor..
Her yerine dokunuyor,
Bir sünger gibi içiyorum yaşamı sende

Nasıl ki bir kraliçe çaresizlikte
Nasıl ki bir aşk ölümsüz hallerde
Bulutlanır, yükselir..

Sırma kaftanım lime lime,
Başımda dik bir pırlanta taç
Eğiliyorum önünde..
..sevgiyle...