Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

MUTLULUK SENİN NEYİNE
Vakit tamam der gibi, hayalle, gerçeğin bir iç sesi var ki
Şafak kavuşmaz gün ışığına, gün aymaz karlı dağında.
Cümleler tamamlanmaz, dilde gem, bir uğultu kulaklarda.
Göğsünü saran bir sızı, en incesinden,
Kalbinde bir arbede en beterinden.

Evvelâ insan mı küser hayata zannediyor sunuz?
Öncelikle gönül küser hayata.
Çekilir yavaş yavaş ıssızlığa.
Eskisi gibi hoyratça esmeyi unutur,
Gök yarılırcasına yağmur yağsa da,
Çölün ortasında yaşamayı göze alır,

Birbirini çıkarsızca sevenlerin hissesine,
Tükenmez bir sevda düşer.
Birbirini özleyen iki yüreğin kaderine,
Sabır düşer.
Kavuşmak hayallerini umut denizinde yüzdürenlere,
Gözyaşını sile sile beklemek düşer.

Tek bir kelimeye sığdırdık olmazlarımızı,
Teslim ettik içinden çıkılmaz yürek sızılarımızı,
Kan ter içinde uykuyu unutturan kalp ağrılarımızı,
Çare bulamadık, NASİP dedik Allah'a bıraktık.

Hayallere yükledik onmaz gönül yükümüzü,

NASİPTE BUDA VARMIŞ
Rüyasını görmüştüm gideceğinin,
Ellerimiz birleşmeden, kadere yenileciğimizin.
Ne zormuş rüyada bile ayrılmak,
Ne zormuş sensizlik kurşunuyla vurulmak,
Ne zormuş sen benimsin diyemeden arkandan bakmak.

Düşündüğün kadar düşünülmezsin,
Kırlar içinde bir tutam gül deremezsin.
Bağ bozumu hep senin tarafına düşer.
Yağmur serinletirken başak tarlalarını,
Senin bir avuç bahçen güneşe boyun büker.
Olmaz işte bir türlü gülmez yüzün nasipte yoksa!

Düşündüğün kadar düşünülmezsin,
Kırlar içinde bir tutam gül deremezsin.
Bağ bozumu hep senin tarafına düşer.
Yağmur serinletirken başak tarlalarını,
Senin bir avuç bahçen güneşe boyun büker.
Olmaz işte bir türlü gülmez yüzün nasipte yoksa!

NAZENİN GÜLLERİMİZ...
Hep dilimizin ucunda takıldı sözcüklerimiz.
Bir türlü dökemedik içimizden geçenleri.
Yanlış anlaşılırmıyım diye diye biriktirdiklerimiz,
Git gide derinleşti iyileşmez oldu yanık izlerimiz.
Ne isyan edebildik, ne de haketmediğimizi dile getirebildik.

Ahhh gözümden sakındığım,
Sevmelere kıyamadığım,
Gözyaşıyla harmanladığım,
Gönül çeperine sabırla nakış nakış kazıdığım,
Nazlı SEVDAM...
Zor SEVDAM...

Yokluğum kaç gözyaşı eder,
Kaç kişinin uykusunu böler.
Kaç yüreğe ince bir sızı olur da hüzün eker.
Varlığımın yok sayıldığı bir dünyada,
Kaç gün sonra eksikliğim hissedilir,