Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

Dağında kar eksilmezken,
Yüzünde güller açan kadınlar var.
Gönlü derme çatma bir meskene dönüşse de
Dilinden şifa damıtan analar var.

Yüreğinde isimsiz mezarlıklar taşısa da,

Koy ortaya senden benden ne kaldıysa.
Herkes alsın ne düşerse payına.
Sen anlat ben dinleyeyim,
Aşkımız nerde su almaya başladı söylede bileyim .
Suçlu kimse çeksin ceremesini,
Hatası olan boşaltsın heybesini.

KALEMİN İMTİHANI
Hani öyle bir darboğaz anı vardır ya,
Ruhun darmadağın, yüreğin kan kusar.
Alırsın kalemi eline yazmaya başlarsın.
İçin konuşur, dizilir satırlar arka arkaya.
Yazdıkça kelimeler can bulur,

KALEMİN İMTİHANI
Hani öyle bir darboğaz anı vardır ya,
Ruhun darmadağın, yüreğin kan kusar.
Alırsın kalemi eline yazmaya başlarsın.
İçin konuşur, dizilir satırlar arka arkaya.
Yazdıkça kelimeler can bulur,

KALEMLE KADİM DOSTLUK...
Kaleme sarılmanın huzurunu öğrenince,
Kendine kocaman bir dünya kuruyorsun satır aralarında.
Yaz yazabildiğince tutkunu oluyor,
İçinde biriktirdiğin her duyguya ses veriyor,
Tek tek kelimeleri ruha buluyorsun kaleminin ucuyla.

Zamanla acıtmıyor canını yalnızlığın korkulukları.
Gitgide alışıyor insan kendine, bir başına yaşamaya.
Eskisi kadar sarsmıyor, yüreğin yanmıyor,
Bir tütüne, bir bardak çaya sarılıyor,
Her dumanda içine çekiyorsun hayallerini,
Yalnızlığınla karşılıklı dem sofrasında.

KALMADI BU DÜNYANIN TADI TUZU...
Yok be hafız yok kalmadı bu dünyanın tadı tuzu.
Ne gülende var samimiyet, ne ağlayanda yok oldu aslımız.
Eskidendi tartarak konuşmak eskidendi kurulan cümlelerin onuru,
Yok be hafız yok ne yanındayım diyene aldan, ne de ben varım sözüne inan.

Hasretin beni tepeden tırnağa değiştirdi,
Saçmalıyorum huysuzluk hat safhada.
Bir gülüyor bir ağlıyorum,
Duygularım da tutarsızlaştı,
Dengem de iyiden iyiye karaya bulandı.
Bir tuhaf haller türedi bende,

Maden bensizliği benimseyip çıktın bir yola,
Yüreğimi de al götür senin olsun.
Tek bir iz kalmasın, bu ten, bu canda
İster sakla, istersen at kuytu bir kuyuya.

Yokluğum farkettirmez bir yerdeyse

Galeyana getirme yine beni gönül etme eyleme.
Sızıyı düşürüp yüreğime sabrımın son demlerini tüketme.
Heba ettiğim koskoca bir ömür var geride gör artık sende.
Gözünü seveyim yine ahlarla gecelere beni esir etme.

Yeter artık gönül umut yaralı yatıyor bak içerde.