Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

Herşeyle başa çıkamayız.
Herşeyi doğru yapmamızın mümkün olamayacağı gibi,
Yanlışlarımızda olur, yanılgılarımızda,
İnsanız ya işte!...
Bazen gücümüz yetmez,
Bazen gücümüz yetse de nihayete ermez,

Hâlbuki başkalarının mutluluğuyla,
Başarısıyla mutlu olmak değil miydi?
İnsanı insan yapan en Halisane özellik.
Nasıl bu denli kötülükle nefes alır olduk,
Nasıl bu denli kalbimizi kirlettik,
Nasıl tek sermayemiz olan iyilik heybemizi boşalttık,

İNSANOĞLU İŞTE....
Eskisi gibi değilim artık.
Daha az konuşuyor,
Daha fazla dinliyorum.
Daha az şaşırıyor,
Daha fazla normal karşılıyorum.

İNSAN OLABİLMEK
Hayranım mücadele ruhunu barındıran gönüllere.
Hayranım iyi niyetini muhafaza eden yüreklere,
Hayranım elini taşın altına koyabilecek kalender özlülere.
Hayranım vicdanının sesini dinleyen, şevkat abidesi sinelere.
Gönül insanıyım demek nedir aslında.

İNSAN VE ISSIZLIĞI...
İnsanın sığındığı liman sular altında kalınca nasıl da ıssızlaşıyor.
Yeşili, alı, moru nasıl da karalar bağlıyor.
Ürkek bir serçe gibi gökyüzünde süzüle süzüle bitap düşse de,
Bir dala konmaya, bir ele sığınmaya korkar oluyor.

İNSAN YAŞADIKLARININ HAMALI
Yorgun bir ömür varsa arkanda,
Seni anlamakta zorlaşır bir başkasının dünyasında.
Görünenden ibaret sananlar,
Bilmezler kırık dökük yanını,
Anlamazlar hergün ölümün kucağında sabahladığını.

İNZİVAYA ÇEKİLMİŞ HAYAT
Eskisi kadar güçlü değilim.
Yığılıp kalıyorum olduğum yerde.
Yüreğim eskisi gibi sızlamıyor meselâ,
Olaylar karşısında sadece bakakalıyorum.
Artık kırılmıyorum, darılmıyorum, ve de şaşırmıyorum.

İSTEDİĞİN OLDU
Bak işte istediğin oldu.
Gönlü uyuttum ağlaya ağlaya.
Sesi kesildi, çığlığı gömüldü karanlığa.
Üstünü de örttüm sevilmiyorsun kamçısıyla.
Gözden uzak, gönülden ayrı düştüğümü görmesinler diye de,

Gecenin yarısında odamın tavanına bir yıldız doğduğunda,
Birden bir el değer omzuma işte O sensin.
Üzüm gözlerim dolup, kirpiklerim ok ok olduğunda,
Kalbimde bir hasret gemisi yüzer işte O sensin.

Kuş uçmaz kervan geçmez bir yerdeyken ruhum,

İYİ BİLİRİM...
İmkansız sevdanın kahrıysa çektiğin,
Gözün yolllara nasıl dalar gider İyi bilirim.
Hâli nicedir, nasıldır bihabersen sevdiğinden,
Gözyaşların yağmura nasıl karışır iyi bilirim.