Değişik bir arındırılmışlık;
içimdeki boşluk, bir duruluk …
Şafağa kandır kendini ey! şafağa
kaldır ve cüsseyi tencereye daldır!
Kazı! teflonu kaldır …
kendini şafağa ulaştır,
Güneş’i al eline geceyle yarıştır!
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
kendini şafağa ulaştır,
Güneş’i al eline geceyle yarıştır!
bayıldım mu mısralara....güneşi geceyle yarıştırmak....cesaret işi....
ne köprüler geçtik..
ne kadar farklı bir anlatım...
sevgiler akıncığım.
fevkalade bir anlatım, güzel bir üslup, kutlarım... Doğan Özcan
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta