Her an ölümle yaşam arasında geziniyorum
Çevremde insanları ölüme gönderenler var üzülüyorum
Kocaman dünyada,
Alabildiğine geniş topraklarda
Niye insan insanı öldürür anlamıyorum
İnsan öldürme felsefesini kabul edemiyorum
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Şiir için,şiire verdiğiniz emek için çok teşekkürler sayın şair...Saygılar sunuyorum...
Belki eğitim kalitesini yükselterek,
İnsanları da yükseltebiliriz, dürüst
insan, herkes bunun farkına varıp dört
başı mamur ve dört elle sarılarak
medya da dahil olmak üzere, BELKİ..
TEBRİKLER
her zaman bize dokunur...biz olmadan onlar olamaz ki...biziz onları sırtımızda taşıyan,yaşatan,yücelten...bi anlasak bunu belkide o zaman her şey daha farklı olacak...
İnsanlar., insan olabilme özelliklerini kaybetmeselerdi gene çok güzel ve çok temiz olurdu bu dünya ve gökyüzünde mekan bulmasına da gerek kalmazdı...
Emeğinize, kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta