Ayrılık hasretine, yalnızlık korkusunu,
Acıyan yaralarıma, dinmeyen gözyaşlarımı,
Hayatımdaki yokluğuna ve eksikliğini,
Ben sana, seni özlediğimi diyemedim.
İki dudağımın yalnızca alfabeyi öğrenirken kurduğu,
“baba bana top al” cümlelerinde kalan baba kelimesini,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Yıllar geçmiş olsa da içinde hep kanayan yaramı,
Var olsaydın hayatımda olabilecek değişiklikleri,
Sana; bitmek bilmeyen, sınırsız özlemimi anlatmayı,
Kimseye değil, kendime bile “sensiz üşüdüğümü” diyemedim,,,
daha nasıl anlatılırkı özlem.tam puan kalemin susmasın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta