Dinlemez Dostum Şiiri - Ömer Tural

DİNLEMEZ DOSTUM!

Kemâle ermemiş yetmiş de yaşı,
Secde-i Rahmân'ı bilmiyor başı.
Yeyip içip gezmek ömrün işi,
Lavabada su, sabun kullanmaz dostum.

Yaşıyor hayatı, kendine sorsan;
Yüzü hemen ekşir, doğruyu dersen.
Nasıl da gururlu yürüyor, görsen,
Kulluk adabıyla hallenmez dostum.

Hey heyleri tutar, kafa bozulur;
Hatır, gönül bilmez, kusur yazılır.
Efkarın aşkına kadeh düzülür,
Toplumda sanar ki horlanmaz dostum.

Sarhoşlar dostudur, ayyaş yoldaşı;
Belâ, musibetten kurtulmaz başı.
Her gece kan ağlar yuvası, eşi;
Tarumar etmekte zorlanmaz dostum.

Düşünmez ölümü, ne de kabiri;
Elinden bırakmaz gurur, kibiri.
Namazdan, niyazdan olmaz haberi,
Bilesin ki ecel sollanmaz dostum.

Turalım, dikkat et böyle hallere!
İnsanlar düşmesin kötü yollara.
Sözlerin nasihat olsun kullara;
Hiç ibret almayan dinlemez dostum.

Duygular Şairi: Ömer TURAL