22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
Cami avlusu dolmuş taşmış
Cemaat cenaze namazına durmuş
Yer gök tekbir sesleriyle titrer
Ölen kişi kalkıp namaza durmak ister.
Ceset, beyaz kefen içinde
Kefen, yeşil tabut içinde
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
O soğuk yüzünü şair güzel resmetmiş kutlarım şiirinizi efendim.
Ölümün yüzü soğuktur; fakat onsuz yürümüyor hayat.
Ceset kefen içinde
Kefen tabut içinde
Karıncalar kadar kalabalık omuzlar
Yeşil tahtına binmiş cesedi tahtalıköye uğurlar
-----Muharrem hocam bu dünya fanidir çok duygulu ve esaslı bir şiir okudum kutlarım saygılar sunarım .
Dünya fani de, faniliği bitmişlerden medet uman dünya fanilikten de önce ölmüş.
Gidenin kendine hayrı yok ki., sarıklı mezar taşını dilek taşına döndüren cemaate olsun...
Güzeldi... kaleminize sağlık sayın Muharrem Soyek...
Aynen öyle. Ölüden medet umanın da aklı bilincine ermemiş demektir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta