9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Dil, en eski zehirdir, ruhun derinlerine sızan.
Fakat, irfanına, yabancı kalmayasın katiyen.
Dil ki, kelâmın o gücünden habersizce söylenen,
Acizliğe hevesle, lisanın kibrine aldanan,
Öyle ki evrende, geveze, laf cambazı hatibin,
Yalanlarına kanmış nice zihni, ortak etmiştir.
Hoyratlaşan her hece, hem serseri, hem sarhoş ise,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta